[dèng]
〈动〉
睁大眼睛直视
瞪,直视貌。——《广韵》
文瞪眸不转。——《晋书·郭文传》
齐首目以瞪眄。(眄:斜视)——王延寿《鲁灵光殿赋》
又如:瞪目(睁大眼睛直视);瞪瞪(睁大眼睛直视的样子;发呆的样子)
〈形〉
用力睁大 [眼睛] [open one's eyes wide]
瞪,怒目直视貌。——《玉篇》
往往瞪视而诟詈之。——《宋史·盛度传》
又如:瞪瞢(视而不见的样子);瞪愕(张目吃惊的样子)
[dèng]
[dèng]
[dèng]
瞪眼 [dèng yǎn]
目瞪口呆 [mù dèng kǒu dāi]
瞪视 [dèng shì]
瞪目 [dèng mù]
瞪矒 [dèng méng]
涎瞪 [xián dèng]
瞪服 [dèng fú]
瞪瞢 [dèng méng]
瞪眄 [dèng miǎn]
瞪愕 [dèng è]
瞪眡 [dèng shì]
盻瞪 [xì dèng]
瞪眙 [dèng yí]
瞪眸 [dèng móu]
直瞪瞪 [zhí dèng dèng]
瞪眉瞠眼 [dèng méi chēng yǎn]
怒目圆瞪 [nù mù yuán dèng]