字典释义：
[gùn]
〈名〉
棍棒
是那一个实丕丕将着粗棍敲,打的来痛杀杀精皮掉。——《元曲选·纪君祥·赵氏孤儿》
又如:大棍;齐眉棍;三节棍;二节棍;大梢子棍;手捎子棍
品行很坏的人
山儿,我如今放你去,若拿得这两个棍徒,将功折罪;若拿不得,二罪俱罚。—— 元· 康进之《李逵负荆》
又如:赌棍;淫棍;恶棍;棍虎;棍类;棍精(老光棍);讼棍;棍徒(恶棍,无赖之徒);棍骗(无赖,拐骗);棍蠹(无赖汉)
另见 gǔn
[hùn]
1. 棍 [gùn]2. 棍 [gǔn]
〈名〉
棍棒
是那一个实丕丕将着粗棍敲,打的来痛杀杀精皮掉。——《元曲选·纪君祥·赵氏孤儿》
又如:大棍;齐眉棍;三节棍;二节棍;大梢子棍;手捎子棍
品行很坏的人
山儿,我如今放你去,若拿得这两个棍徒,将功折罪;若拿不得,二罪俱罚。—— 元· 康进之《李逵负荆》
又如:赌棍;淫棍;恶棍;棍虎;棍类;棍精(老光棍);讼棍;棍徒(恶棍,无赖之徒);棍骗(无赖,拐骗);棍蠹(无赖汉)
另见 gǔn
〈名〉
能够转动,用以缠绕线、弦的旋纽
棍,转也。谓箜篌上转绳也。——唐· 玄应《一切经音义》
另见 gùn
[gùn]
[hùn]
[gùn]
[hùn]
[gùn]
冰棍 [bīng gùn]
木棍 [mù gùn]
棍棒 [gùn bàng]
棍子 [gùn zi]
恶棍 [è gùn]
光棍 [guāng gùn]
曲棍 [qū gùn]
警棍 [jǐng gùn]
拐棍 [guǎi gùn]
撬棍 [qiào gùn]
神棍 [shén gùn]
闷棍 [mèn gùn]
棍术 [gùn shù]
棍法 [gùn fǎ]
赌棍 [dǔ gùn]
军棍 [jūn gùn]
夹棍 [jiā gùn]
棍球 [gùn qiú]
痞棍 [pǐ gùn]
黄棍 [huáng gùn]
赤棍 [chì gùn]
棍虎 [gùn hǔ]
开棍 [kāi gùn]
党棍 [dǎng gùn]
刁棍 [diāo gùn]
地棍 [dì gùn]
骗棍 [piàn gùn]
商棍 [shāng gùn]
游棍 [yóu gùn]
匪棍 [fěi gùn]
火棍 [huǒ gùn]
黨棍 [dǎng gùn]
讼棍 [sòng gùn]
棍成 [gùn chéng]
棍徒 [gùn tú]
把棍 [bǎ gùn]
立棍 [lì gùn]
柴棍 [chái gùn]
棍棍 [gùn gùn]
善棍 [shàn gùn]