字典释义：
[tì]
〈动〉
(形声。从心,易声。本义:害怕,放心不下)
同本义
惕,惧也。——《玉篇》
惕,敬也。——《说文》
夕惕若厉。——《易·乾》。郑注:“惧也。”
岂不使诸侯之心惕惕焉。——《国语·楚语》。注:“惧也。”
无日不惕,岂敢忘职?——《左传·襄公二十二年》
行人皆怵惕。——李白《古风五十九首》
愧惕惭惧。——唐· 李朝威《柳毅传》
又如:惕息(忧心戒惧,不敢喘息。形容恐惧到了极点);惕惕(忧心戒惧;忧劳);惕 虑(戒慎谋虑);惕心(心有所惧)
忧伤
血去惕出。——《易·小畜》。虞注:“忧也。”
抱拙终身,以死谁惕。——柳宗元《乞巧文》
又如:惕然(忧虑的样子);惕想(忧思)
[tì]
[tì]
[tì]
警惕 [jǐng tì]
惕伏 [tì fú]
惕惧 [tì jù]
惕心 [tì xīn]
惕想 [tì xiǎng]
惭惕 [cán tì]
惶惕 [huáng tì]
祗惕 [zhī tì]
惕惊 [tì jīng]
遽惕 [jù tì]
震惕 [zhèn tì]
惕然 [tì rán]
兢惕 [jīng tì]
儆惕 [jǐng tì]
惕汗 [tì hàn]
日惕 [rì tì]
惕厉 [tì lì]
詟惕 [zhé tì]
惊惕 [jīng tì]
惨惕 [cǎn tì]
忧惕 [yōu tì]
惕隐 [tì yǐn]
愁惕 [chóu tì]
惕慑 [tì shè]
忷惕 [xiōng tì]
惕虑 [tì lǜ]
惴惕 [zhuì tì]
愧惕 [kuì tì]
惕栗 [tì lì]
惕号 [tì hào]
战惕 [zhàn tì]
析惕 [xī tì]
窒惕 [zhì tì]
忡惕 [chōng tì]
恐惕 [kǒng tì]
惕励 [tì lì]
悚惕 [sǒng tì]
惕息 [tì xī]
冰惕 [bīng tì]
启惕 [qǐ tì]