字典释义：
[màn]
〈名〉
(形声。从巾,曼声。巾,丝麻织品。本义:帐幕,帐幔)
同本义
幔,幕也…蔽在上曰幔,在旁曰帷。——《说文》
幔幕帷盖,三军之用。——《墨子·非攻》
又如:幔亭(张挂帐幕围成的亭子);幔屋(帐篷);幔幕,幔帷,幔城(张帷幔围绕如城,故称“幔城”);幔室(用帷幕围成的房间)
以布帛制成,遮蔽门窗等用的帘子
乘幔不举。——《国语·晋语》。注:“幔,车无文也。”
又如:幔子
指古时酒店的招子
酒幔高楼一百家,宫前杨柳寺前花。——唐· 王建《宫前早春》
[màn]
[màn]
[màn]
窗幔 [chuāng màn]
地幔 [dì màn]
帷幔 [wéi màn]
幔帐 [màn zhàng]
帐幔 [zhàng màn]
幔子 [màn zi]
绮幔 [qǐ màn]
水幔 [shuǐ màn]
黎幔 [lí màn]
重幔 [zhòng màn]
酒幔 [jiǔ màn]
帆幔 [fān màn]
云幔 [yún màn]
锦幔 [jǐn màn]
幔省 [màn shěng]
幔利 [màn lì]
幔帷 [màn wéi]
风幔 [fēng màn]
木幔 [mù màn]
围幔 [wéi màn]
幔亭 [màn tíng]
幔屋 [màn wū]
罗幔 [luó màn]
通幔 [tōng màn]
帏幔 [wéi màn]
幔幕 [màn mù]
车幔 [chē màn]
翠幔 [cuì màn]
幔室 [màn shì]
虚幔 [xū màn]
朱幔 [zhū màn]
营幔 [yíng màn]
毳幔 [cuì màn]
佛幔 [fó màn]
素幔 [sù màn]
風幔 [fēng màn]
缇幔 [tí màn]
幔城 [màn chéng]
幔幙 [màn mù]
绛纱幔 [jiàng shā màn]